Aftur haust ķ kirkjugaršinum

Žaš er ekki til frišsęlli stašur į jöršinni en Sušurgötukirkjugaršur. Žar er lķka hęgt aš gleyma sér svo klukkustundum skiptir viš aš rölta um, skoša gróšurinn, lesa į krossa og legsteina og hugsa um lķfiš og tilveruna. Best af öllu er samt aš vera meš myndavélina žvķ mašur sér svo allt öšruvķsi gegnum linsuna. Einhvern veginn hefur mér aldrei fundist neitt drungalegt ķ kirkjugaršinum heldur bara fallegt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

Kirkjugaršsmyndir sķšasta įrs