Pįskafrķ

Žį er komiš langžrįš pįskafrķ hjį heimilismönnum į Bįrugötu! Frķdagarnir hafa veriš vel nżttir og żmislegt veriš gert sér til dundurs enda vor ķ lofti og ekki annaš hęgt en aš vera kįtur og hress!

Į Skķrdegi var byrjaš į aš śtbśa pįskaskraut. Einar blés śr einum tķu eggjum sem viš mįlušum svo į meš vatnslitum. Marķa var öflugust og sį til žess aš helmingur eggjanna varš fagurlega litskrśšugur.

Hugi var lķka ansi myndarlegur en mamman heimtaši reyndar aš ašstoša, svona til aš eggin fęru örugglega ekki til spillis.

Skrautinu komiš fyrir į sķnum staš!

Eru ekki pįskagreinarnar okkar glęsilegar?!!

Hugi mįlaši žetta egg!

Og žetta var skreytt af hśsmóšurinni!

Og žetta gerši Marķa. Žar sem Einar var oršinn fjólublįr ķ framan af blęstri komst hann ašeins til aš skreyta eitt egg ... og žvķ mišur hefur ekki žótt įstęša til aš mynda žaš!!!

Į Föstudeginum langa var sofiš śt en svo fengum viš okkur indęlan morgunverš. Hér sjįst systkinin aš snęšingi.

Sķšan var haldiš ķ Hśsdżragaršinn. Hér er Hugi aš fį sér hressingu žar.

Og stóra systir lķka!

Žarna fengum viš Einar žaš allra versta kaffi sem viš höfum į ęvi okkar drukkiš ... ég ręš ykkur eindregiš frį žvķ aš sannreyna hvort ykkur finnst žaš lķka!!!

Samkvęmt eindreginni ósk heimasętunnar var fariš ķ hringekjuna. Eins og sjį mį féll žaš ķ kramiš!

Žarna erum viš į leišinni aš skoša hreindżrin. Mķa Marķa (dśkkan hennar Marķu) fékk aš koma meš ķ kerrunni sinni.

Žarna erum viš Hugi aš kķkja į hreindżrin ... mér finnast žau einna skemmtilegust!

Og viš męšgurnar ... Marķa meš svip!

Og aš lokum er svo ein af rebba sem fékk sér blund žarna į „mörg steinar“, eins og Hugi oršaši žaš!