Nżtt įr į Konsulentvägen

... meš afmęlisgleši, semlum og fjöri.

Til hamingju meš afmęliš Hugi!!!

Hvaš ertu nś eiginlega oršinn gamall?!

Glašir bręšur aš morgni tķunda afmęlisdags Huga okkar žann 7. janśar.

Hugi įkvaš ķ sumar žegar viš dvöldum į hótelinu ķ Gautaborg aš į nęsta afmęlisdegi vildi hann hafa ekta hótelmorgunverš į afmęlisdaginn sinn meš greipsafa, amerķskum pönnukökum, eggjum, beikoni og pylsum! Og loksins, loksins bar afmęlisdaginn hans upp į helgi og pabbi gat žvķ fagnaš meš okkur allan daginn ķ staš žess aš hlaupa ķ vinnuna mešan kaffiš var enn volgt ķ bollunum. Žaš sem Hugi var bśinn aš hlakka til žess! Pabbinn og sumir ašrir fjölskyldumešlimir eru žó heldur syfjulegir į žessari mynd.

Afmęlisbarniš var hins vegar brįšhresst!

     

Og svo voru pakkar opnašir - meš lokuš augun svo innihaldiš kęmi nś örugglega į óvart!

Og žaš kom svo sannarlega į óvart. Eftir aš hafa stašfastlega neitaš börnunum um leikjatölvu ķ mörg įr gįfum viš foreldrarnir loks eftir. Og svo kom aušvitaš ķ ljós aš okkur žykir žetta nęstum skemmtilegra en börnunum!

Sķšar um daginn var bökuš kaka - Jack Sparrow kaka!

Jack Sparrow var kannski ašeins of kinnfiskasoginn hjį okkur en engu aš sķšur var afmęlisbarniš mjög įnęgt.

Og seinnipart afmęlisdagsins bar góša gesti aš garši en Hugi hafši bošiš Flóka vini sķnum įsamt foreldrunum Rósu og Fjölin og litla bróšurnum Frišrik Sólimann ķ veislu.

Frišrik litli var aš koma ķ sķna fyrstu heimsókn hingaš į Konsulentvägen, gott ef hann var ekki aš fara ķ sķna fyrstu heimsókn yfir höfuš. Viš vorum ęgilega glöš aš fį hann!

Žaš var algjört bķó aš fylgjast meš Baldri Tuma sem var aš hitta Frišrik ķ fyrsta sinn. Eins og oft įšur įkvaš hann aš žaš vęri best aš treysta algjörlega į Fjölni ķ óvissum ašstęšum og apaši allt upp eftir honum, hann hlaut jś aš vita best hvernig umgangast ętti svona smįmenn! Hér sést hann halla sér yfir Frišrik litla og styšja höndum į hné - alveg eins og Fjölnir.

En žaš geta ekki alltaf veriš jól - né afmęli - og fljótlega var hversdagurinn tekinn viš meš sķnum ķsskįpsžrifum og affrystingum. Reyndar er ęvinlega hįtķš ķ bę hjį  Baldri Tuma į žeim stundum sem žykir žetta enn ķ meira lagi spennandi ašgerš!

Žaš stendur B-a-l-d-u-r T-u-m-i į žessari peysu ef žiš skylduš ekki kunna aš lesa - alla vega fullyršir Baldur Tumi žaš.

Ó hvaš ég elska žessa mynd!

         

Bśningakistan geymir marga dżrgripi.

En garde!

Viš fengum okkur semlur löngu fyrir bolludaginn - og skildum Einar śtundan.

Vetrargosi į stofuskenknum minnir į aš voriš sé ekki svo langt undan.

Žeir minna mig lķka alltaf į fallhlķfar.

Hér er hefur Baldur Tumi aš eigin sögn brugšiš sér ķ gervi „Mikka Mikka mśs“, honum finnst flest orš betri ef žau eru endurtekin aš minnsta kosti einu sinni! Til dęmis fullyršir hann į hverjum einasta morgni aš hann ętli ekki aš hella „mikiš mikiš“ af kornfleksi į diskinn sinn heldur bara „lķtiš lķtiš“. En svo endar hann ęvinlega meš alltofalltofmikišmikiš!

Er hęgt aš hugsa sér meiri rśsķnubarn en žetta?

Og žetta er kannski mögulega uppįhaldsmyndin mķn sem ég hef tekiš į žessu įri!