Jólin okkar

Mér finnst alltaf að nýafstaðin jól hafi verið þau bestu sem ég hef upplifað! Jólin 2005 eru þar engin undantekning! Við á Bárugötunni höfum í það minnsta haft það einstaklega gott. Við höfum dáðst að öllu fallega skrautinu okkar, borðað gómsætan jólamat, opnað fallegar gjafir  og notið þess að vera saman ... eins og eftirfarandi myndir bera með sér!

Aðfangadagsmorgunn

Á aðfangadagsmorgun stóð tréð okkar fagurlega skreytt í stofunni. Þetta árið fengum við örlítinn smjörþef af þeirri jólatrjáadramatík sem stundum berast fregnir af skömmu fyrir hátíðirnar. Til að gera langa sögu stutta þá áttum við um tíma tvö jólatré, það sem sést á myndinni og annað þriggja metra hátt! Okkur tókst líka að heimsækja nokkrar af jólatréssölum höfuðborgarsvæðisins og ég get fullyrt að við sáum alveg pottþétt öll skrýtnustu trén sem voru í boði þetta árið! En allt er gott sem endar vel og jólatréssagan okkar endaði svo sannarlega vel eins og sjá má!

Ég set allt fínasta skrautið mitt í þennan glugga. Óróarnir og litla tré jólatréð með kertunum eru í sérstöku uppáhaldi ... eins og ég hef víst sagt ykkur áður.

Í ár var bryddað upp á nýjung í jólakortauppsetningu. Í staðinn fyrir að stilla þeim upp á skenkinn á myndinni voru þau hengd á þar tilgerða snúru yfir honum. Einföld, þægileg og umfram allt smekkleg lausn!

Tveir amaryllisar stóðu í fullum blóma á hillunni inni í stofu og glöddu hjörtun!

Í ár var ekki mikið af nýju skrauti á trénu en þó var að finna fjóra svona litla, rauða kólibrífugla sem rétt tylltu sér á greinarnar ...

... og þessa unaðsfögru Jesú-og-Maríu-kúlu.

Heimatilbúna jólahúsið okkar var á sínum stað í eldhúsglugganum. Yfir hátíðirnar breytist litla inni-gróðurhúsið okkar sem vanalega hýsir kryddjurtir í fjárhús í Betlehem.

Litlu stytturnar af Maríu, Jósep og Jesúbarninu gaf Einar mér fyrstu jólin eftir að við byrjuðum að búa saman. Kindur, kanínur, nautgripir og annar búfénaður er fenginn að láni úr mögnuðu safni barnanna af litlum plastdýrum. Mig hefur oft langað til að poppa þetta aðeins upp og setja jafnvel krókódíla, hákarla og flóðhesta inn í fjárhúsið líka ... en einhvern veginn sigrar íhaldsmaðurinn í mér alltaf!

Aðfangadagskvöld

Líkt og undanfarin ár komu mamma og Elli til okkar rétt um sexleytið á aðfangadagskvöld. Saman snæddum við dýrindis hamborgarhrygg og hlustuðum á messuna (að þessu sinni söng ég nefninlega ekki messu klukkan sex sjálf en vildi ekki fyrir nokkurn mun missa af Hallelúja séra Bjarna!). Myndavélin var reyndar eitthvað vitlaust stillt þarna í upphafi kvöldsins og því eru flestar fyrstu myndirnar dálítið skrýtnar ...

... eins og sjá má!

Maturinn bragðaðist frábærlega vel og voru öll veisluföng eins og best verður á kosið!

Á meðan biðu pakkarnir sallarólegir undir trénu (gjafaflóðið teygði sig reyndar langt undan trénu, meðfram öllum bókahillunum, upp í hillurnar og nokkrar sátu ofan á þeim líka!).

María var sæl og glöð meðan gengið var frá eftir matinn og möndlugrauturinn undirbúinn.

Hugi las í blöðunum ... eins og svo oft áður!

Sest niður með Ris á l'amande og þá von í hjarta að mandlan leynist í eigin skál!

Huga fannst möndlugrauturinn afar góður!

En það var heimasætan María sem fékk möndluna að þessu sinni ... og hlaut að launum þennan krúttlega unga!

Eftir grautinn fluttum við okkur inn í stofu og börnin settust niður við pakkaflóðið, spennt og kát!

Í þetta sinn höfðu María og Hugi bæði náð góðum tökum á því hvernig þetta virkar með að lesa á pakkana og flokka þá (í fyrra var Hugi enn í því að taka bara einhvern pakka einhvers staðar frá og smella í einhverja vel valda hrúgu!). Þau báru hverja gjöfina á fætur annarri til ömmu sem las á og voru bæði prúð og kát á meðan á þessu stóð.

Jólabörn með jólagjafir!

Og svo var byrjað að opna. Upp úr sínum fyrsta pakka dró Elli þetta forláta listaverk sem vinur hans hafði málað handa honum. Við hin öfunduðum hann mjög og dáðumst að gyllta blöðrukettinum í fríi á sólarströnd!

Elli gaf mömmu sinni hins vegar þenna forláta jakka og sló í gegn!

En Elli gaf ekki bara jakka, hann fékk líka jakka!

María tekur utan af gjöfinni frá ömmu sinni sem var lítill, sæt dúkka sem hlaut nafnið Matta síðar um kvöldið.

Amma, Matta og María!

Hugi fékk líka margt fallegt, meðal annars þennan fína kastala frá foreldrum sínum ...

... sem hann skoðaði í bak og fyrir!

Hann fékk líka þetta fína sjóræningjaskip frá ömmu sinni sem hlaut jafnmikla aðdáun!

Elli byrjaður að opna pakkalega pakkann!

Eftir að allar gjafir höfðu verið opnað þurfti Bárugötumamman að fara að syngja í miðnæturmessu og Bakkastaðamamman ákvað að fylgja henni þangað. Bakkastaðasonurinn brá sér í heimsókn út í bæ og því var Bárugötupabbinn einn eftir með Bárugötubörnunum sem áttu að fara að sofa. Rétt áður en kom að því að lesa fyrir Maríu hringdi síminn og pabbinn stökk fram og spjallaði stutta stund við bróður sinn. Þegar hann sneri aftur í barnaherbergið var ljóst að María var ekki lengur í leshæfu ástandi!

Þreyttir ljúflingar eftir skemmtilgt aðfangadagskvöld!

Þegar ég kom heim úr messu setti ég saman þetta dásamlega fallega jólaskraut sem amma mín gaf mér. Rauða jólatréð stendur á spiladós sem snýr því þegar lítill pinni er dreginn út. Mér finnst þetta fallegasta jólaskraut í öllum heiminum!

Jóladagur

Feðgarnir byrjuðu jóladag á því að setja sjóræningjaskipið hans Huga saman.

Hugi gaf sér þó að sjálfsögðu tíma til að líta aðeins í blöðin líka og skoða bíómyndaauglýsingarnar sívinsælu. Núna er það stórmyndin „Ting Komm“ sem á hug hans allan fyrir utan náttúrulega Harry Potter og Eldbikarinn sem hefur trónað ofarlega á vinsældarlistanum undanfarnar vikur!

Eftir hádegið var farið í árlegt jólaboð til ömmu á Sóló. Hér stilla frænkurnar Jódís og María sér upp ásamt mæðgunum Áslaugu og Gunndísi. Hrappur þvælist í kringum þær.

Hugi var sérstaklega prúður þegar kom að öllu borðhaldi yfir hátíðirnar en heimtaði að fá að skera sitt kjöt sjálfur!!! Hann verður líka fjögurra ára eftir nokkra daga og er því algjörlega vaxinn upp úr því að láta brytja ofan í sig eins og eitthvað smábarn!

Það er tæpt á því að stórfjölskyldan komist enn við veisluborðið hennar ömmu! En þröngt mega sáttir sitja og án mikilla vandræða geta allir notið jólahangikjötsins (og uppstúfsins hennar ömmu sem er sá besti í heimi)!

Amma röltir í kringum borðið í hlutverki hangikjötslöggunnar sem sér til þess að allir hafi nóg að bíta og brenna á jólunum! Það gengur illa að fá hana sjálfa til að setjast að snæðingi!

Gísli mátar Möttu dúkku og kveður upp úrskurð: Hún er svipað stór og Gunndís frænka þegar hún fæddist (á 26. viku meðgöngu)!

Elli og amma við veisluborðið.

Mæðgurnar í jólaboði! Frá því jólakortamyndin var tekin af þeim systkinum stendur María í þeirri bjargföstu trú að rétta leiðin til að stilla sér upp á hvaða jólamynd sem er sé að setja sig í englastellingar með spenntar greipar eða lófana saman ...

... eins og sést meðal annars á þessari mynd! Hugi er ekki alveg jafnenglalegur þarna í baksýn!

Tvær kynslóðir mætast!

Frænkur og vinkonur!

Og hér hefur enn ein frænkan bæst í hópinn: Ragnheiður, Guðrún og Jódís.

Kári Halldór og Gunndís Ásta.

Pálu var neitað um meira kex í eldhúsinu en brá þá á það ráð að sækja afa sinn í von um að hann reyndist eftirgefanlegri! Það er alveg hægt að vera útsjónarsamur þó maður kunni ekki að segja mörg orð! Hér dáist Jenný að þessari litlu afastelpu!

María og Hrappur leika með dvergana sjö.

Feðgarnir saman við veisluborðið. Einar gæðir sér á eftirrétt en Hugi er búinn að berhátta einn dverganna!

Amma lítur á leikinn hjá langömmubörnunum.

Fyrir tæpum þremur mánuðum eignuðumst við lítinn frænda sem fékk nafnið Orri daginn eftir að þessi mynd var tekin. Ég er og var algjörlega og fullkomlega heilluð af þessum litla manni sem brosir og hjalar svo undurfallega!

Jólastundin okkar heillaði yngri kynslóðina en hinir eldri horfðu á með hryllingi!

Imba amma hvíldi sig í sófanum eftir uppvasksmaraþon!

Við hjónaleysin og enn ein sjálfsmyndatakan! Þarna má sjá glitta í þrjár af uppáhaldsjólagjöfunum mínum þetta árið. Svarta kjólinn fékk ég frá börnunum mínum (sem ég geri ráð fyrir að hafi notið dyggrar aðstoðar pabba síns við kaupin!), tígrisauga-hálsfestina fékk ég frá mömmu og litlu gulleyrnalokkana (sem sjást ekki nógu vel en eru óendanlega fallegir) fékk ég frá Einari.

Að kvöldi jóladags, þegar börnin voru komin í ró héldum við Einar okkar eigin litlu jól! Á boðstólum var heitreykt gæsabringa með hindberja-vinaigrette með kampavínsediki (ótrúlega, ótrúlega gott!) og þeir allra bestu ostar sem ég hef smakkað lengi! Í eftirrétt var boðið upp á heimagert konfekt frá Þórunni systur. Þetta var, held ég, fullkomnasta smáveisla sem hugsast getur!

Annar í jólum

Að morgni annars dags jóla beit María það í sig að útbúa síðbúinn jólapakka handa Birnu frænku sinni. Eitt af því sem átti að vera hluti af gjöfinni var mynd af henni sjálfri að leika engil og var móðurinni gert að mynda hana í bak og fyrir. Afraksturinn var hreint ekki sem verstur og það er  vel við hæfi að ljúka þessari yfirreið yfir bestu jól Bárugötufjölskyldunnar á þessum litla jólaengli!

Gleðileg jól