Ferð í fiðrildahúsið
                                                    ... og kynni af krónprinsessunni

Laugardaginn 26. mars drifum við okkur loks í Fiðrildahúsið í Hagaparken, búin að ætla að fara í mörg ár. Baldur Tumi var nýbúinn að fá eplagræn gúmmístígvél og naut þess að ganga sjálfur en honum hefur verið meinilla við að stíga í snjóinn.

Fiðrildahúsið er eins og nokkur risastór gróðurhús sem liggja hvert upp að öðru. Í fyrsta rýminu mætti okkur þetta risastóra fiskabúr með ótrúlegu magni risastórra gullfiska (eða hmmm eru þetta ekki annars gullfiskar?).

Baldur Tumi var hugfanginn. Hann hefur hingað til ekki séð nein önnur fiskabúr en það sem er í Maxi (stórmarkaðnum okkar) svo þetta var stórkostleg upplifun.

Það er kannski hægt að ná einum?

Krakkarnir á Konsulentvägen að skoða fiska.

Hugi minn sæti, loksins orðinn frískur.

Við dvöldum lengi við fiskakarið en fiðrildin heilluðu okkur líka svo að endingu héldum við áfram yfir í næsta gróðurhús.

Þar var töluvert hlýrra og fyrir utan falleg blóm sem uxu þar um allt voru enn fleiri fiskar og páfagaukar að auki. Þar sem við vorum orðin svo spennt að sjá fiðrildin gáfum við okkur ekki tíma til að skoða okkur um þar fyrr en seinna og héldum rakleitt yfir í þriðja gróðurhúsið.

Þar var heitt og rakt!!! Það tók menn og myndavélar nokkrar mínútur að jafna sig á hitabreytingunni en það eru ævinlega í kringum 27° í fiðrildahúsinu. Þótt við værum öll svolítið sveitt var samt ótrúlega gott að láta hitann mýkja frosna liði og vöðva eftir þennan langa og kalda vetur.

Inni í fiðrildahúsinu fljúga risastór framandi fiðrildi af ýmsum gerðum frjáls um. Þar er líka hægt að skoða púpurnar þeirra og ef maður er heppinn fær maður kannski að sjá eina klekjast út.

Sum fiðrildanna voru spök og vildu gjarnan leyfa gestum og gangandi að mynda sig.

Því miður voru þau fiðrildi sem mig langaði mest að ná myndum af ekki alveg svona spök. En þessi voru auðvitað falleg líka!

Bræðurnir settust saman á bekk og nutu þess að hvíla sig í hitanum og fylgjast með fiðrildunum fljúga hjá.

Feðgarnir í frumskógarfíling.

Fleiri púpur. Það vantaði algjörlega einhvern upplýsingabækling þar sem maður hefði getað lesið sér til um hinar ólíku tegundir, þroskaferlið og púpurnar. Nú langar mig til dæmis óskaplega að vita hvort þessar skrægrænu eru af annarri tegund en þessar gulu með svörtu doppunum eða hvort þær eru bara á ólíku þroskastigi. Svona þegar ég hugsa út í það finnst mér eiginlega afskaplega skrýtið að það hafi ekkert svoleiðis verið í boði. Ég ætti kannski að bjóðast til að aðstoða þá eitthvað þarna í Fiðrildahúsinu?!

Og enn fleiri púpur.

Ég er ekki viss um að Baldur Tumi hafi tekið eftir einu einasta fiðrildi, hann var svo ótrúlega upptekinn við að skoða litla fossa, tjarnir og læki sem runnu um svæðið! Það voru líka litlir gullfiskar í vatninu svo það var nóg að sjá.

Maður þarf að beygja sig til að sjá þetta almennilega!

Annars fór aðalpúðrið í að halda honum í skefjum og koma í veg fyrir að hann stykki bara út í!

Fagra María virðir fyrir sér exótíska plöntu.

Fiðrildum þykir ananas greinilega mjög góður. Þessar tegundir lokuðu alltaf vængjunum ef þær settust einhvers staðar. Þótt sú hlið væri falleg líka jafnaðist hún ekkert á við hina.

Undrafagurt svart og blátt fiðrildi sem vildi alls ekki opna sig hvað sem ég beið!

Þessi var hins vegar ekkert feiminn!

Regnúði eins og vera ber í trópísku umhverfi!

Hér rétt glittir í vængina á einu bláu!

María lét sig dreyma um að eitt stórt blátt settist á sig og fékk óskina uppfyllta að lokum!

Þetta bláa eintak var rifið, kannski þess vegna sem það sat svona fínt uppstillt, það hefur verið eitthvað slappt?

Fiðrildið sem mér fannst allra fallegast og reyndi mikið að ná mynd af var hins vegar svart og hvítt og lítið fyrir að sitja kjurrt, hér sést það á flugi (ofarlega fyrir miðri mynd).

Og hér sést það úr töluverðri fjarlægð (mig vantar nauðsynlega betri aðdráttarlinsu á myndavélina mína!).

Þegar við vorum orðin gegnblaut af svita og búin að ganga marga hringi í fiðrildahúsinu fórum við aftur yfir í miðju gróðurhúsið og skoðuðum þessa skrýtnu, risastóru fiska.

Og auðvitað páfagaukana enda Baldur Tumi mikill áhugamaður um bíbí.

Baldur Tumi er heppinn að eiga svona frábæra stórusystur!

Eftir langa skoðunarferð ákváðum við að setjast í anddyri Fiðrildahússins og fá okkur kaffi og kökur. Að því loknu var svo planið að labba um í Hagaparken og þá sérstaklega skoða Haga slott sem er einmitt höllin hennar Viktoríu krónprinsessu og Daníels hennar. Við vorum auðvitað að vona að við sæjum þeim bregða fyrir í spássitúr og jafnvel að okkur yrði boðið í kaffi í höllina!

Áður en við yfirgáfum Fiðrildahúsið langaði mig að kaupa vindrellu handa Baldri Tuma. Ég sendi Einar á kassann að borga og var fegin þegar ég sá að það var bara ein kona á undan honum í röðinni. Ég gekk því aðeins frá og skoðaði söluvarninginn en þegar ég leit aftur í áttin að kassanum sá ég að konan var farin en í staðinn kominn lítill hópur af fólki sem var verið að afgreiða þótt Einar hefði augljóslega verið næstur! Ég stikaði á staðinn til að kanna hverju sætti og stillti mér upp við hliðina á Einari. Sé ég þá ekki að á móti mér stendur engin önnur en Viktoría krónprinsessa! Hún var mætt til að skoða fiiðrildin ásamt tengdamömmu sinni, mágkonu og dætrum þeirrar síðastnefndu. Ég íhugaði í eitt augnablik að smella af mynd enda dinglaði myndavélin um hálsinn á mér ... en það hefði auðvitað verið allt of dónalegt og engin leið að vera neitt laumulegur svona úr eins meters fjarlægð! En það fór þá alla vega ekki svo að við sæjum ekki prinsessuna! Reyndar voru það bara við María sem sáum hana. Hugi var að skoða dótið og Einar sem stóð við hliðina á henni og hlustaði á hana kaupa miðana fattaði ekki neitt! Og Baldur Tumi hafði náttúrulega ekki áhuga á neinu nema rellunni!!!

Og að hoppa í pollum í nýju stígvélunum! Hverjum er ekki sama um einhverjar kellingar þegar dásemdir á borð við drullupolla eru í boði!

Við mæðgurnar fyrir utan Fiðrildahúsið. Þarna einhvers staðar fyrir aftan okkur er í rauninni krónprinsessa!

Þrátt fyrir að markmiðið með að sjá prinsessuna væri uppfyllt vildum við auðvitað skoða garðinn og höllina. Höllin var að vísu svo rammgirt og vörðuð öryggismyndavélum og skiltum sem bönnuðu allar myndatökur eða aðrar eftirprentanir af grindverkinu svo ég þorði varla að beina linsunni í þá áttina! En við hlið hallarinnar er þetta fagra hof sem heitir Ekotemplet eða Bergmálshofið.

Baldur Tumi í Bergmálshofi. Þessi sporöskjulaga bygging var sumarmatsalur Gústavs III sem hafði unun af að borða úti.

Til stóð að taka fína fjölskyldumynd (að vísu bara með fórum meðlimum af fimm) í hofinu en Baldur Tumi nennti ekki að standa í neinu slíku! Úr Ekotemplet er ótrúlega fallegt útsýni yfir Brunnsviken. Það skemmdi reyndar töluvert fyrir vorstemmningunni að hún var enn ísilögð og að minnsta kosti einn kall á skautum þar!

Klassísk uppstilling. Ég sá einmitt að fólk hefur verið að gifta sig í þessu hofi, við Einar ættum kannski eitthvað að athuga með það?

Við gengum svo stóran hring í Hagaparken í kringum höllina. Þar sem Baldur Tumi fór töluvert hægar yfir en við og okkur var orðið dálíti kalt á þessari löngu göngu tók Einar hann á háhest - við lítinn fögnuð!

Feðgarnir með öryggisgirðinguna í baksýn! Þótt ég hafi varla þorað að horfa á höllina af ótta við að Säpo kæmi og handtæki mig sá ég samt glitta í litla leikkofann sem kóngurinn lék sér í sem barn. Það verða kannski komnar litlir prinsar og prinsessur þar aftur innan skamms?!